«Αχ Ελλάδα», «Απόψε Σιωπηλοί» και «Υδροχόος», είναι μερικά από τα τραγούδια στα οποία έγραψε τη μουσική η Βάσω Αλλαγιάννη.
Πέθανε η συνθέτρια, στιχουργός και τραγουδίστρια Βάσω Αλλαγιάννη, η οποία βάλει την υπογραφή της σε πολλές επιτυχίες για καλλιτέχνες όπως οι Νίκος Παπαζόγλου, Μανώλης Λιδάκης, Δημήτρης Μπάσης και άλλους.
Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή από τη Χάρις Αλεξίου, η οποία έγραψε στο Instagram:
«Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της. Αυτή η γυναίκα που ήταν τόσα πολλά πράγματα.
Η “Svarno”. Που έγραφε τραγούδια. Που θεράπευε με Reiki. Που συμβούλευε με αυτογνωσία. Που αγαπούσε με πάθος. Που κάπνιζε πολύ. Που έραβε. Που έπλεκε. Που μας μάλωνε να ξυπνήσουμε. Που γελούσε σαν μωρό. Που τραγουδούσε. Που ταξίδευε πολύ. Που μας γέμιζε δώρα.
Η Βάσω Αλλαγιάννη που την τραγούδησα κι εγώ με τους στίχους του Ρασούλη και τους δικούς της στον Ζαμπέτα όπως την τραγούδησαν και τόσοι άλλοι. Η “Svarno” η φίλη μου και master μου στο Reiki. Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της για να αναπαυτεί για πάντα».
Πλάι στο Μάνο Λοίζο αλλά και αργότερα στο Νότη Μαυρουδή, η Βάσω Αλλαγιάννη έμαθε μουσική και άρχισε να γράφει τα δικά της τραγούδια. Ακούγοντας τα τραγούδια αυτά οι δάσκαλοι αλλά και εμπνευστές της, την παρακίνησαν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική.
Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα σε εκείνα τα πρώτα τραγούδια που έγραψε υπήρχαν διαμάντια όπως ο «Γλάρος», το οποίο ερμήνευσε αργότερα ο Μανώλης Λιδάκης.
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά της είχε τρομερή απήχηση στο κοινό.
Ήταν το «Χαράτσι» (1982), όπου σε στίχους του Μανόλη Ρασούλη έγραψε τον «Υδροχόο» και το «Λεμόνι στην Πορτοκαλιά», για τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου.
Η μεγάλη επιτυχία του τρίπτυχου Βάσως Αλλαγιάννη, Μανώλη Ρασούλη και Νίκου Παπάζογλου έφερε ακόμη δύο δίσκους, τα «Σύνεργα» (1990) και το «Στο Λυκαβηττό» (1991), με το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» να γίνεται ο ύμνος που αγγίζει την ψυχή του σύγχρονου Έλληνα.
Η Βάσω Αλλαγιάννη καταξιωμένη πλέον, συνεργάστηκε δισκογραφικά με το Μανώλη Λιδάκη («4 Κύκλοι Τραγουδιών», 1995), τη Βούλα Σαββίδη («Το Φίλημα Του Χρόνου» 1992), την Πίτσα Παπαδοπούλου («Με Τα Μάτια Κλειστά», 1994, με το τραγούδι «Πού Πάει Η Αγάπη Όταν Φεύγει»), τον Σταύρο Λογαρίδη («Ονειρεμένες Πολιτείες», 1996), τη Χαρούλα Αλεξίου («Παράξενο Φως», 2000), το Δημήτρη Μπάση («Μιλάω Χρόνια», 2000) και άλλους. Από το 1992 έγραφε η ίδια και τους στίχους.
Τα τραγούδια της έχουν γίνει σημεία αναφοράς στην ελληνική δισκογραφία, με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο ζωντανών εμφανίσεων ερμηνευτών και από τις δύο όχθες του ελληνικού τραγουδιού.
Στη συνέχεια, η Βάσω Αλλαγιάννη κυκλοφόρησε το δίσκο «Svarno», ο οποίος αποτέλεσε μια προσωπική εξομολόγηση.
«Κλείνοντας 22 χρόνια με τα τραγούδια μου, αισθάνθηκα την ανάγκη να ηχογραφήσω κάποιες μουσικές μου. Μερικές από αυτές είναι από παλαιότερα τραγούδια μου. Κάποιες άλλες τις έγραψα πρόσφατα, για αυτό τον δίσκο, με το όνομα “Svarno”. Ο δίσκος περιέχει δεκαεφτά κομμάτια και σε δύο από αυτά, εν είδος τραγουδιού, για πρώτη φορά ηχογραφείται η φωνή μου, στο “Βοτσαλάκι” και στο “Πολυαγαπημένε μου”» είχε πει η ίδια για το δίσκο.
Η Βάσω Αλλαγιάννη είχε παρουσιάσει τη δουλειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με σημαντικότερη στιγμή τη συναυλία στο Λυκαβηττό με το Μανόλη Ρασούλη.
