Αντισυμβατικός και επαναστατικός νους, ο Δημήτρης Μητροπάνος χάρισε αλησμόνητες επιτυχίες και αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους ερμηνευτές που γνώρισε ο τόπος.
Μία ημέρα σαν τη σημερινή, στις 17 Απριλίου 2012, ο Δημήτρης Μητροπάνος χόρεψε το τελευταίο «Ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου».
Ο Δημήτρης Μητροπάνος ανήκει στους καλλιτέχνες που έχουν επιβεβαιώσει ότι ακόμη με τον ακατανίκητο θάνατο, δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ. Παραμένει άσβεστη η αγάπη που τρέφουν οι ακροατές για το πρόσωπο και τραγούδια του, φιγούρες που σφράγισαν το μουσικό στερέωμα.
Διαφήμιση
Ο αξεπέραστος και αξέχαστος καλλιτέχνης έδωσε υπόσταση στον όρο «καλό λαϊκό τραγούδι» κατά μήκος των τεσσάρων δεκαετιών της διαδρομής του, πλουτίζοντας την ελληνική μουσική με αθάνατες δημιουργίες.
Έφτασε εκεί όπου οι ψυχές διψούσαν και της ξεδίψασε με το πολύτιμο μέταλλο της ερμηνείας του, σαν ένα εκτυφλωτικό φως, μεταδίδοντας ακέραια τα συναισθήματα και το χαρακτηριστικό πάθος.
Σχεδόν κάθε δισκογραφική δουλειά του έχει αποτελέσει ένα σημείο – σταθμό για την ελληνική δισκογραφία. Ο λαοφιλής βάρδος του λαϊκού τραγουδιού ερμήνευσε σπουδαία τραγούδια που εμπνεύστηκαν ως επί το πλείστον σημαντικοί δημιουργοί του μουσικού στερεώματος.
Δεν υπερέκθεσε ποτέ τον εαυτό του και κάθε βήμα του γινόταν με προσοχή, όταν μόνο είχε πραγματικά κάτι να πει και να τραγουδήσει, κάνοντας πράξη τραγούδια που θα μας ακολουθούν για πάντα. Χάρη στην προσφορά και τη διαχρονικότητά του έχει κατακτήσει την αθανασία στις μνήμες και στις προτιμήσεις, διαθέτοντας ένα απαράμιλλο εύρος και μία ασύγκριτη ποιότητα ρεπερτορίου.
Σε μία εποχή όπου το λαϊκό τραγούδι ξεκίνησε ταλαίπωρες περιπλανήσεις και αναζητήσεις, ο Δημήτρης Μητροπάνος πρόταξε τη δύναμη της ερμηνείας του σε εξέχουσες δισκογραφικές συμπράξεις.
Συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Δήμο Μούτση, τον Απόστολο Καλδάρα, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Μάριο Τόκα, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Στέφανο Κορκολή, τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και άλλους σημαντικούς συνθέτες, για να γίνει υπεύθυνος για τα ομορφότερα και πλέον διαχρονικά τραγούδια.
Τραγούδια που ήταν ανεξάρτητα από τις καταβολές του παρελθόντος και του τότε παρόντος.
Φαντάζει πλέον δύσκολο να βρει κανείς τις κατάλληλες λέξεις προκειμένου να περιγράψει όσα έχει κατορθώσει ο Δημήτρης Μητροπάνος. Σημαίνει πολλά το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια μετά την απώλειά του συνεχίζει να είναι ιδιαίτερα αγαπημένος στις τάξεις των ακροατών.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να παραμείνει πιστός στις ρίζες και στις αξίες του και ταυτόχρονα να μη σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται;
Ο Δημήτρης Μητροπάνος το έκανε να μοιάζει εύκολο, παίζοντας με τις μουσικές φόρμες και βρίσκοντας πάντα ενδιαφέροντες δρόμους για να κινηθεί, με όλα του τα πειράματα να κρίνονται επιτυχημένα.
Έχει κατακτήσει αυτοδικαίως μία θέση στο πάνθεον του ελληνικού τραγουδιού, τουλάχιστον ως ένας από τους σημαντικότερος τραγουδιστές που γνώρισε ο τόπος.
Η επιθυμία του κοινού να απολαμβάνει διαρκώς την ηλεκτρισμένη φωνή και τα αξέχαστα τραγούδια του Δημήτρη Μητροπάνου είναι ακόρεστη.
Διαφήμιση
Η μοναδική «αυθαιρεσία» που τον διέκρινε επί σκηνής, απελευθερωμένος από τους κώδικες του στούντιο, έβγαζε ολόκληρη τη δύναμη της ψυχής και της φωνής του, που απουσιάζουν έντονα από το μουσικό τοπίο μαζί με τη σεμνότητα και τη διαφορετικότητά του.
Ένας καλλιτέχνης με ήχο ζωντανό, επιθετικό και ηλεκτρικό, σαν ύμνος στην ίδια τη ζωή.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος αποτελούσε μία εξέγερση μέσα από τη και μέσα στη μουσική. Μία μουσική που μας χωράει όλους, συμπυκνώνοντας εμπειρίες, μυστικές διαδρομές και αφανέρωτες δυνάμεις.
Μία φωνή με απίστευτη έκταση, ικανή για ένταση και μεγάλες νότες, που συμπλήρωνε από την άλλη πλευρά μία κρυμμένη ευαισθησία. Μία φωνή ανατρεπτική που ταξιδεύει ακαριαία στα τοπία της ψυχής, αλλάζει χίλια πρόσωπα και όμως ηχεί οικεία, σαν το χτύπο της καρδιάς.
Ένα μεγαλείο ανθρώπου με άποψη και ευαισθησίες, που μοιράστηκε κοινές ανησυχίες με τον κόσμο. Μία προσωπικότητα αντάξια της πορείας και του ονόματός του.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε αιφνιδίως στις 17 Απριλίου 2012.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με οξύ διαρροϊκό σύνδρομο και εμετούς. Εκεί εμφάνισε πνευμονικό οίδημα και μεταφέρθηκε σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 11:00 το πρωί, σε ηλικία 64 ετών.
Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να σαγηνεύει, να προσφέρει στιγμές και συναισθήματα μέσα από το καταπίστευμα των ασύγκριτων ερμηνειών του και να διατηρείται ζωντανός με αυτές (και με το αριστοκρατικό του ζεϊμπέκικο) στις αναμνήσεις και στις προτιμήσεις μας.
